The Mavericks (US) Tex-Mex - Americana Het Depot Leuven (17-02-2018) reporter & photo credits: Freddie info club: Het Depot info band: The Mavericks © Rootsville 2018

Hoog bezoek vanavond in 'Het Depot' met het concert van de toch wel legendarische 'The Mavericks'. Niet abnormaal ook dat bij de aankondiging vorig jaar dit concert in een mum van tijd was uitverkocht want het blijkt dat ze hier in België een grote schare van fans hebben. 'The Mavericks' ontstonden in 1989, jawel u leest het goed, toen Raul Malo, Robert Reynolds, Paul Deakin en Ben Peeler in het zonnige Miami FL. een alternatieve countryband wisten op te richten en in 1991 volgde dan al hun 'selftitled' debuutalbum. Later kwam gitarist David Lee Holt deze band te vervoegen en werd in 1994 dan op zijn beurt vervangen door Nick Kane.

Met Nick Kane in de rangen kenden de 'The Mavericks' hun grootste succesen al bleef het in onze contreien beperkt met hun hit 'Dancin' The Night Away' uit de 90-tiger jaren. In 2016 waren ze nog grote publiekstrekker op Sjock en 'Dancin' The Night Away' is dan ook iets wat hier vanacht in 'Het Depot' zal gaan gebeuren. De aanstekelijke sound van 'Tex-Mex' die we ook kennen van 'The Texas Tornados' met Doug Sahm, Augie Meyers en Flaco Jimènez is en blijft opwekkende ambiance muziek. Vorig jaar brachten 'The Mavericks' nog hun album 'Brand New Day' op de markt en naast 'Dancin' The Night Away', 'All You Ever Do Is Bring Me Down' en 'Here Comes My baby' zal ook hun nieuwere werk als 'Easy As It Seems' en het Ska volle 'I Think Of You' vanavond 'Het Depot' uit zijn voegen doen barsten. De huidige bezetting bestaat nog steeds uit de originele Mavericks Raul Malo, Paul Deakin aangevuld met Eddie Perez en Jerry Dale McFadden. Het dak gaat er om 08.45PM hier meteen af.

Te midden van een volle 'Depot' met 'Maverick adepten' wordt het enigszins makkelijk om de setlist te volgen. Het is drummen om aan het podium te komen waar talrijke fans zich hebben verankerd om zo kort mogelijk bij Raul, Paul, Eddie en Jerry te staan, zelfs leden van onze eigenste coverband 'The Mavorix' waren van de partij. Naast 'stichters' Raul en Paul, gitarist Eddie Perez en toetsenist Jerry Dale McFadden staan er ook nog op het podium de blazers Max Abrams aan de sax en trompettist Julio Diaz, Michael Guerra aan de accordeon en bassist Ed Friedland. And so without further ADO we give you The Mavericks...

Met opener 'Easy As It Seems' voel je het meteen in je kleinste teen, dit zou hier vanavond een memorabel concert gaan worden en ook al lijkt Raul onverstoord toch zie je de glinstering in zijn ogen bij het aanschouwen van zoveel trouwe fans, de man heeft er plezier in en dat zullen we geweten hebben. Geen youngsters maar zoveel fans 'van toen' en ook die stonden meer dan een uur voor 'Het Depot' geduldig te wachten tot de deuren zouden openen. Fans die zich bijzonder gedisciplineerd gedroegen toen het slot werd omgedraaid. Geweldig toch!

Na nummers als 'Back in Your Arms Again' en 'Dance In The Moonlight' kregen werd er eentje van 'The Boss' en dit 'All That Heaven Will Allow' komt er niet zomaar want het concert van 'The Mavericks' en de beleving van de diverse muzikanten heeft toch wel enige gelijkenis met Springsteen' Pete Seeger Session'. In een flair als die van de boss en met hetzelfde onbewongen plezier weten Raul & co hier moeiteloos alle nummers als een overvalste jukebox aan elkaar te rijven. Een zeldzame 'How you're all doin' tonight' buiten beschouwing gelaten.

Voor ons is het uiteraard een ver van ons bed en het lijkt er op dat er in de US weinig verandering in zal komen maar toch brengen de Amerikaanse muzikanten het tijdens hun 'concert tour' steeds weer onder de aandacht. The killing with guns...al moeten ze zich ginds natuurlijk manifesteren. Voor Raul een intiem moment met een daaropvolgende beklijvende versie van de Bee Gees hun 'How Can You ment a Broken Heart?'. Back to reality, back to the fun en daarmee krijgen 'The Mavericks' weerom een ganse 'Depot' aan het handklappen bij 'Abre El Corazon' met daarbij de aanstekelijke accordeon van Michael Guerra. Hier vanavond openen we dan ook allen onze harten voor deze 'Mavericks'. Salsa of Merengue?, laat ons begot een polonaise starten;-) Ay Ay Ay Caramba.

Tijdens het aaneenrijgen van de zovele ambiance nummers krijgen zowel 'Eddie Perez' als de andere van het gezelschap meer dan de tijd om in de 'spotlights' te treden en wordt er hier een feestje gebouwd alsof dit ons laatste is. Na 'La Mucara' en 'I'll Be Yours' neemt Raul Malo plaats aan de keyboard en samen met Jerry Dale McFadden en de rest van 'The Mavericks' brengen ze hier met 'Ride With me' zowat iedereen in extase. How awesome is that!

Enkel een 'Mexican Wave' ontbrak hier nog maar het volle 'Depot' was bezig alles in hun proberen op te nemen en dat was een hele hoop. Aanstekelijk Tex-Mex, dansbare ska ritmes, zwoele tango's, ze brachten het hier allemaal in een meer 2 uur durende show en dat moesten de bissers nog komen. Met 'As Long As There's Lovind Tonight' deden de heren er nog een schepje bovenop met een waanzinnige line up op het podium. Alles op een rij en genieten maar. 'I Said I Love You' hoefde Raul ons niet meer te vertellen, dat wisten we al hoe kan je anders een meer dan 2 uren durende setlist afwerken zonder een enkele bindtekst...en het was nog niet gedaan.

Ook al verstomde het applaus heel eventjes toch kwam het geleidelijk ook terug weer respectvol op gang zoals deze 'Mavericks' het verdienden. En dan tijd voor de 'bissers'. Sommige muzikanten bekijken deze extra nummers als een obligate verplichting maar niet deze 'Mavericks'. We krijgen hier een toemaatje dat in tijd vele optredens zou overtreffen en meer moet dit niet zijn voor de waanzinnig uit de bol gaande fans.

Raul Malo kwam in eerste instantie alleen terug het podium op met als metgezel zijn akoestische gitaar. Als een volleerd protestzanger begon hij hier in alle intimiteit met Dylans' 'The Times They Are A-Chancing' en of we dit niet weten. Volgt dan nog een beklijvende akoestische versie van hun laatste titeltrack 'Brand New Day'. In de geest van 'EL&P' start Jerry dan de toonaarden op zijn keyboards alsof we hier een 'Peter Gunn Theme' gaan krijgen gevolgd door de beklijvende saxgrooves van Max Abrams alsof die dan weer in de huid van Clarence Clemons kruipt maar door de inbreng van de rest van de bezetting wordt dit een waanzinnige 'Us and Them' van Pink Floyd, when Mexican style meets rock.

Gaan we nu aan de 'grand finale' beginnen? Effe waaaachte! Iedereen herkent onmiddellijk de eerste noten van 'Harvest Moon' van Neil Young en al zijn we eerst een beetje argwanend toch moeten we dan weer volmondig toegeven dat de Neil het met alle respect zo niet meer zou kunnen brengen, en dan ...dan zijn we weer vertrokken voor een onwijs sluitstuk van dit concert en neemt Raul zijn goudkleurige 'Fender Jaguar' weer ter hand. Na 'All Night Long' met een bruggetje in verwerkt naar de musical 'Hair maken we nog een uitstapje richting 'Rock Steady' en herkennen we ook Dandy Livingstone's 'A Message To You, Rudy'. It's summertime in the winter.

Nu dan?...'Let's Dance The Night Away' en de volle Depot krijgt een zoveelste orgasme. Ook na de portie rock 'n roll met Chuck Berry zijn 'C'est La Vie' zie je dat Paul er nog altijd veel zin in heeft en na 'Come Unto Me' gaan alle handjes weer een zoveelste keer de lucht in op het absolute orgelpunt van de avond met 'All You Ever Do Is Bring Me Down', en wat moeten wij dan zingen, wij waren gedurende meer dan 2u45 in de hemel.

Wie moeten we nu eerst gaan bedanken, 'The Mavericks' of de organisatie van 'Het Depot' die dit mogelijk hebben gemaakt. 'The Mavericks' uiteraard want dit concert zal ons weer voor de rest van ons leven bijblijven, '165' waanzinnige minuten die ons terug meenamen richting jeugd en dat is toch onbetaalbaar niet? Ook dank uiteraard voor de mensen van 'Het Depot'...sjieke dinges! And tomorrow is a brand new day!

The Mavericks Rule!!!